تریپس کشورهای عضو را مم به ارائه حفاظت قوی برای حقوق مالکیت فکری میکند، برای مثال تحت موافقتنامه تریپس:
- مدت زمان حق تکثیر باید به ۵۰ سال بعد از مرگ پدیدآورنده افزایش یابد. (ماده ۱۲ و ۱۴)
- حق تکثیر باید بطور خودکار اهدا شود و نه بر اساس هر گونه تشریفات مانند نیاز به ثبت یا تجدید.
- برنامه‌های رایانه‌ای باید به عنوان آثار ادبی درنظر گرفته شود و حفاظت مشابه آن آثار را دریافت کنند.
- استثنائات به حق تکثیر در قوانین ملی (مانند استفاده منصفانه در آمریکا) باید محدود به ماده ۱۳ موافقتنامه تریپس باشند
- حق اختراع باید به تمام زمینه‌های فناوری اهدا شود، البته استثنائات برای برخی از منافع عمومی مجاز است و باید حداقل برای مدت ۲۰ سال قابل اجرا باشد.
- استثنائات حقوق انحصاری باید محدود باشد و با بهره برداری عادی از اثر (ماده ۱۳) و بهره برداری عادی از حق اختراع در تضاد نباشد (ماده ۳۰).
- قضاوت تبعیض‌آمیز نسبت به منافع قانونی دارندگان حق تکثیر برنامه‌های رایانه‌ای مجاز نیست.
- منافع قانونی افراد ثالث باید در نظر گرفته‌شود. (ماده ۳۰)
- در هر کشور، قوانین مالکیت فکری نباید نباید مزایایی به افراد مقیم اهدا شود که برای افراد مقیم سایر کشورهای عضو تریپس وجود نداشته‌باشد. (با برخی شرایط محدود، ماده ۳ و۵) تریپس همچنین بند ملت کاملةالوداد دارد.
منابع آزمون دكتري گرایش حقوق نفت و گاز
كتاب مجموعه قوانین داوری ایران و قانون داوری تطبیقی(فرانسه، چین و سوئیس)
ماده ,موافقتنامه ,حق ,تریپس ,مالکیت ,فکری ,حق تکثیر ,مالکیت فکری ,باید به ,کشورهای عضو ,حقوق مالکیت
درباره این سایت